![قبله دل]()
اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی فِیهِ مُحِبّاً لِأَوْلِیَائِکَ وَ مُعَادِیاً لِأَعْدَائِکَ«(۱)
«خدایا، در این (ماه رمضان)مرا محب اولیا و دشمن دشمنان خود قرار بده«
اساس دینداری محبّت است و اگر این محبّت و ارادت قلبی در دل انسان نسبت به ائمه اطهار(علیهم‌السلام) نباشد، انسان هر چند که مسلّط به تمام اصول و فروع و احکام دین باشد باز هم بهره‌ای از دین و دینداری نخواهد برد.
تولّی و تبرّی در واقع همین است که نوشتیم و در قلب انسان رخ می‌دهد و اگر کسی قلبش بر خلاف محبّت دوستان خدا بچرخد هر چند که در ظاهر نماز و روز ه هم می‌گیرد ولی دین نخواهد داشت، چرا که در قیامت انسان را با هر آن کس که محبتش را در دل دارد محشور می‌کنند
امام محمد باقر(ع)
«هر گاه خواهی بدانی در تو خیری هست، به قلبت نگاه کن، اگر اهل طاعت خدا را دوست و اهل معصیت خدا را دشمن دارد، در تو خیر است و خدا هم ترا دوست دارد، و اگر اهل طاعت خدا را دشمن و اهل معصیت خدا را دوست دارد در تو خیر نیست و خدا دشمنت دارد، و هر کسی همراه دوست خود است»(۲)
محبّت و ارادت همان اتفاقی است که وقتی در قلب انسان احساس شود، شروع تغییر و انقلاب قلبی و شخصیتی در انسان برای رسیدن و شبیه محبوب شدن نیز آغاز خواهد شد؛ اتفاقی که باعث می‌شود انسان در هر حالتی ملاحظه مراد و محبوبش را کند و طبق خواسته و رضای محبوش قدم بردارد.
چو عشقت در دلم جا کرد و شهر دل گرفت از من
مرا آزاد کرد از بود من آهسته آهسته
پاورقی
۱-دعاهای ماه رمضان
۲-الکافی، ج ۲، ص ۱۲۶
ممکن است شما دوست داشته باشید
