وَ عَسی‏ أَنْ تَکْرَهُوا شَیْئاً وَ هُوَ خَیْرٌ لَکُمْ وَ عَسی‏ أَنْ تُحِبُّوا شَیْئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَکُمْ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُون«(1)
»چه بسا چیزها که شما از آن کراهت دارید در حالی که خیرتان در آن است و چه بسا چیزها که دوست می‏دارید در حالی که شر شما در آن است و خدا خیر و شر شما را می‏داند و خود شما نمی‏دانید«

داشتن یک ماشین خوب و یا موفق شدن در یک سرمایه‌گذاری عالی و حتیّ رسیدن به همه خواسته‌هایی که در دلمان می‌گذرد و لذّت بردن از فکر کردن درباره این مسأله که روزی آن‌ها را بدست خواهم آورد. بله وجود همه آن‌ها دقیقاً همان چیزهایی هستند که بودنشان را برای خودمان خیر و خوشی و نبودشان و یا تصوّر نرسیدن به آنها را برای خودمان شرّ و ناخوشی می‌دانیم.

ولی اگر بخواهیم کمی در مورد آیه 216 سوره بقره کمی تفکّر کنیم خواهیم دید که ظاهراً خداوند نه تنها در آیه دست ردی بر ملاک‌های خوشی و ناخوشی ما زده بلکه اتفاقاً حکایت از خیر بودن بعضی از اتفاقاتی که برای ما ناخوشایند هستند و یا شرّ بودن بعضی از جریاناتی که باب میل ما هستند داده است؛ خبر از وجود واقعیت‌ها و حقایقی داده است که خداوند از آن‌ها با خبر است و ما از آن‌ها بی‌خبر هستیم.

مثلاً ما از خوردن یک شیرینی لذّت می‌بریم ولی اگر بفهمیم که با خوردن این شیرینی مریض خواهیم شد و یا اینکه بفهمیم به این شیرینی سم زده‌اند دیگر این شیرینی برای ما لذّت نخواهد داشت و با اینکه شیرین است ولی آنرا را نخواهیم خورد.

آیه شریفه بالا مصادیق گسترده‌ای از مباحث گناهان و شهوات گرفته تا مباحث توکّل و رضا به خواسته خداوند دارد ولی با این همه اگر از من بپرسید تکلیف ما چیست و با چه نگاهی باید به خواسته‌هایی که داریم و اتفاقاتی که برای ما می‌افتد نگاه کنیم در جواب می‌گویم که تکلیف ما بعد از توکّل انجام دادن وظایفمان و حرکت و تلاش بعد از بدست آوردن آگاهی برای رسیدن به آن آرمان و آرزوهایی است که در دل داریم، ولی در نهایت قضاوت کردن در مورد اینکه حالا نتیجه چه شد و چرا آنگونه که می‌خواستم نشد، اتفاقی است که باید با اعتماد به علم و حکمت پروردگارمان ذهنمان را درگیرش نکنیم و با اراده و همّت بالاتر دنبال بدست آوردن رضای خداوند باشیم.

پاورقی
1-سوره مبارکه بقره آیه 216