کم نبودند افرادی که در مقابل امام زمانشان اباعبدالله الحسین(علیه السلام) ایستادند و حرکت او به سمت کربلا با تمام خانواده را مثل همه کارشناسان و سیاستمداران تحلیل کردند و این کار را خودکشی دانستند.

امّا هیچ وقت نخواستند بفهمند و یا ندانستند که خط و مشی و سیاست اهل بیت رسول‌اکرم(صلی‌الله‌علیه‌و‌اله) نسبت به امور در جریان جامعه از جنس تفکرّات سیاست‌مداران درباری و حکمرانان دنیازده که به دنبال گسترش حکومت و گرفتن صندلی‌های ریاست یکی پس از دیگری هستند، نیست. بلکه سیاست این خانواده ریشه در وحی و علوم آسمانی دارد و دقیقاً همان راهی است که خداوند می‌خواهد.

گر به اقلیم عشق رو آری/همه آفاق گلستان بینی

همه اصحاب اباعبدالله الحسین(علیه‌السلام) در کربلا غرق در مصیبت بودند، امّا چه مصیبتی؟ مصیبتی که به برکّت رضا و تسلیم در مقابل خواسته ولّی و امام زمانشان اباعبدالله‌الحسین(علیه‌السلام) یقین و خبر از فرجام نیک آن داشتند؛ مصیبتی که برای امثال ما که از دور نظاره گریم مصیبت و برای کسانی که در دل اتفاق به سر می‌برند زیبایی و نعمت است